Pielęgnacja  skóry  twarzy  kojarzy  się  nam  z  praktykami  rutynowo  wykonywanymi na co dzień, takie jak mycie i stosowanie kremów, a przecież sposób w jaki to robimy ma ogromne znaczenie dla kondycji naszej skóry. Niestety nie każdy  zdaje sobie sprawę z tego, że to w jaki sposób dbamy o swoją skórę teraz, będzie miało wpływ na jej wygląd za kilka czy kilkanaście lat.

 Zmiany w wyglądzie dają do myślenia….

Tak naprawdę zaczynamy zastanawiać się nad prawidłowymi metodami jej pielęgnowania dopiero wtedy, kiedy zauważamy wyraźne zmiany w swoim wyglądzie. Zmiany te dotyczą przede wszystkim utraty jędrności skóry, jej kolorytu i pojawienia się głębokich zmarszczek. Chociaż wiele zależy od indywidualnych cech naszej skóry, procesy te można spowolnić stosując na co dzień prawidłową pielęgnację skóry przez odpowiednią pielęgnacje oraz zabiegi na twarz.

 Nawilżanie to podstawa!

Niezależnie  od  tego  z jakim rodzajem  skóry mamy  do  czynienia,  nasza  skóra domaga się odpowiedniej dawki nawilżenia. Nieumiejętne nawilżanie powoduje zmiany naturalnego płaszcza hydrolipidowego , przez co skóra zmienia swój wygląd. Staje się sucha,  zaczyna pękać, pokrywają ją drobne zmarszczki. Poza tym traci jędrność i sprężystość , w wyniku czego jest mniej odporna na wszelkie uszkodzenia. Woda, która nie jest zatrzymywana w skórze, szybko paruje. Dawka nawilżenie powinna być jednak zależna od indywidualnych cech naszej skóry.

 Jakie są rodzaje cery?

Wyróżnia się cztery podstawowe rodzaje cery: sucha, tłusta, normalna i mieszana. Wszystkie mogą być cerą naczynkową lub wrażliwą. Natomiast cera tłusta i mieszana zazwyczaj u nastolatków w okresie dojrzewania przechodzi w cerę trądzikową. Klasyfikacja ta zależy od rozmieszczenia gruczołów łojowych w skórze oraz od ich czynności i działania. Największe wydzielanie gruczołów występuje w okolicy czoła i nosa, ponieważ w tych miejscach jest ich mnóstwo. Mniejsze skupiska gruczołów znajdują na brodzie.

Cera sucha.

Potrzebuje intensywnego nawilżania a nieprawidłowa jej pielęgnacja powoduje, że staje się cerą starczą. Już po 20 roku życia pojawiają się pierwsze zmarszczki wokół oczu, ust i szyi. Głównym problemem skóry suchej są zaburzenia w produkcji odpowiedniej ilości tłuszczu przez gruczoły łojowe. Ponieważ odpowiadają one przede wszystkim za utrzymanie wody w skórze ich mała ilość przyczynia się do jej odwodnienia a co za tym idzie do zmniejszenia jędrności i elastyczności.

Jak ją rozpoznać?

Cechą charakterystyczną cery suchej jest jej szorstkość i spierzchnięcie. Ma jasny kolor, jest matowa i mało elastyczna. W związku z tym, że jest bardzo cienka, często widoczne są prześwitujące naczynia krwionośne, które wykazują tendencję do rozszerzania się. Skóra sucha ma  skłonność  do  łuszczenia  się,  przebarwień oraz  plam  rumieniowych.  Z  łatwością  ulega uszkodzeniu wskutek  działania  czynników  atmosferycznych, a mydło i woda powodują  jej zaczerwienienie. Cera sucha nie jest dolegliwością wrodzoną a raczej następstwem fizjologicznego ograniczenia pracy gruczołów potowych i łojowych, co następuje już po 35 roku życia. Wiąże się to ze zmniejszoną ilością  i  ograniczoną  zdolnością  regeneracji  płaszcza  lipidowego  na  powierzchni  skóry.  Jej przesuszenie pojawia się z wiekiem, w głównej mierze u kobiet. Odpowiedzialne za te zmiany są kobiece hormony-estrogeny, których stężenie zmniejsza się powodując wysuszenie i ścieńczenie skóry. Sucha skóra może być także oznaką poważnych chorób.

Typowa w przebiegu wielu chorób.

W przebiegu cukrzycy jest nie tylko nadmiernie sucha a także łuszczy się i swędzi. Objawem niedoczynności tarczycy jest ziemisty kolor skóry również jej suchość i skłonność do łuszczenia się. Pielęgnacja w obu przypadkach wymaga ciągłego nawilżania i zmiękczania, w innym razie skóra zaczyna pękać powodując powstawanie stanów zapalnych i bolesnych dolegliwości.

Cera tłusta.

W głównej mierze to problem nastolatków, ale może występować także u dojrzałych kobiet i  mężczyzn. Obecność u nastolatków skóry tłustej spowodowana jest nadprodukcją gruczołów łojowych, a wiąże się to z podwyższonym poziomem hormonów męskich -androgenów, które jednocześnie regulują procesy dojrzewania. Jest to stan przejściowy i  najczęściej ustępuje z wiekiem, a skóra tłusta przechodzi w mieszaną lub suchą.

Dlaczego moja twarz ciągle się błyszczy?

 Skóra tłusta charakteryzuje się obfitym wydzielaniem sebum, w wyniku czego twarz bardzo się błyszczy. Często jest blada, ze skupiskami zaskórników, o szaro-żółtawym kolorze i widocznymi na niej ujściami gruczołów łojowych. Głównym jej problemem jest występowanie trądziku i wyprysków. Negatywny wpływ na jej wygląd mają zaburzenia hormonalne, układu trawienia i stres. Największą jej zaletą i jedyną jest to że nie ulega przesuszaniu i późno się starzeje.

Cera mieszana.

To połączenie cery tłustej i suchej.

Co oznacza strefa „T”?

Cera mieszana zazwyczaj błyszczy się w tzw. strefie T, czyli na czole, nosie i brodzie i w tych miejscach ulega przetłuszczeniu w wyniku nadmiernej ilości sebum. Strefa T jest grubsza, ma skłonności do łojotoku, występowania rozszerzonych porów, zaskórników, krost a nawet ropnych zmian.

Co oznacza strefa „U”?

Strefy boczne policzki i skronie tzw. strefa U są pozbawione warstwy ochronnej wskutek czego skóra przesusza się, a po myciu wodą napina się i ściąga. Łatwiej ulega podrażnieniom w postaci zaczerwienienia i pieczenia a nawet  popękaniu.  Ten rodzaj cery spowodowany jest brakiem równowagi wodno- tłuszczowej. Na jej zły stan ma również wpływ stres, gospodarka hormonalna i nieodpowiednia dieta.

Cera normalna.

To cera mieszana z niewielką ilością sebum. U osób dorosłych raczej nie występuje a posiadają ją dzieci do lat 12. Jest to rodzaj skóry, o którym marzy każda kobieta. Charakteryzuje się  idealnym wyglądem, jest jędrna, gładka, matowa, o promiennym różowym kolorze, napięta.

Jest idealna, ale krótkotrwała.

Nie posiada zmarszczek, plam, zaskórników i rozszerzonych naczyń krwionośnych. Odpowiednio reaguje na słońce, wiatr, mróz. Naskórek złuszcza się w granicach fizjologicznych, nie stwierdza się jej nadmiernego przetłuszczania ani wysuszenia.

Cera trądzikowa.

Zwana inaczej cerą problematyczną często bywa mylona z cerą tłustą. W obu przypadkach istotą problemu jest niewłaściwa praca gruczołów łojowych. Wydzielanie sebum jest największe w okolicach brody i nosa, a skóra świeci się mocniej niż w innych miejscach. Przy cerze trądzikowej najbardziej uciążliwa jest obecność różnego rodzaju niedoskonałości, takich jak zaskórniki otwarte i zamknięte, wypryski, krosty. Zmiany te są następstwem nieprawidłowego złuszczania naskórka, w wyniku czego martwe komórki naskórka zatykają ujścia gruczołów łojowych.

Często prowadzi do kompleksów, a nawet depresji.

Wykwity trądzikowe najczęściej zlokalizowane są na twarzy, dekolcie, plecach i w okolicy między łopatkami. Mimo to, że zmiany trądzikowe są oczywistym i naturalnym etapem procesu dojrzewania, to u wielu osób negatywnie wpływa  na samopoczucie i psychikę, często są przyczyną kompleksów, załamania a nawet depresji. Poza zmianami hormonalnymi wynikającymi z okresu dojrzewania przyczyną powstawania trądziku mogą być uwarunkowania genetyczne, a także nieodpowiednia dieta.

Cera naczynkowa.

Jest bardzo delikatna i podatna na podrażnienia, wymaga specjalnego traktowania. Często jest ona przesuszona i blada. Charakteryzuje się cienką skórą z prześwitującymi naczyniami krwionośnymi ze skłonnością do rumienia się.

Czym jest nerwica naczynkowa?

Małe rozszerzone naczynka krwionośne występują na policzkach brodzie i nosie. Może być ona trwale zaczerwieniona lub zaczerwienienie pojawia się pod wpływem czynników zewnętrznych, wewnętrznych. Przypadłością tej cery jest nerwica naczynkowa, to skłonność do czasowego zaczerwienienia się twarzy i rozszerzania się naczyń krwionośnych pod wpływem obu wyżej wymienionych czynników. Cera naczynkowa może występować przy każdym rodzaju cery jednak najczęściej w połączeniu z cerą suchą i wrażliwą.

Cera wrażliwa i nadwrażliwa.

Nadrzędną  cechą  tej  cery  jest  jej  zwiększona  reaktywność  na  bodźce,  które  normalnie nie powinny wywoływać podrażnień. Osoby o takim typie skóry odczuwają nieprzyjemne objawy, takie jak: ciepło, pieczenie, szczypanie, mrowienie czasami świąd. Bodźcami, które powodują takie reakcje są najczęściej czynniki fizyczne np. różnice temperatur, promieniowanie UV, zimno, wiatr oraz czynniki chemiczne głównie kosmetyki, mydło, woda, a u mężczyzn golenie się. Również stres i emocje jako czynnik psychologiczny a nawet cykl miesiączkowy będący czynnikiem hormonalnym wpływają na reaktywność skóry. Skóra wrażliwa i nadwrażliwa reaguje więc na bodźce, które nie oddziaływują na inne rodzaje skóry. Nadwrażliwość ta wynika z obniżenia progu tolerancji. Im skóra jest bardziej wrażliwa, tym niższy jest jej próg tolerancji. Wyróżniamy dwa czynniki odpowiedzialne za nadmierną wrażliwość i obniżenie progu tolerancji. Pierwszy czynnik to zaburzenia funkcji ochronnej przez naskórek.

Jako najbardziej problematyczna.

W wyniku tego skóra szybciej się odwadnia i przenikanie czynników potencjalnie drażniących jest łatwiejsze.  Drugi  czynnik  to  wydzielanie  w  nadmiarze  niektórych  neuroprzekaźników  przez zakończenia nerwów powierzchniowych oraz cytokin zapalnych (substancji wydzielanych przez komórki skóry). Te czynniki powodują uczucie dyskomfortu u osób posiadających skórę wrażliwą. Często ten rodzaj skóry boryka się z objawami klinicznymi patologii skórnych np. łojotokowe zapalenie skóry, trądzik, egzema. Posiadacze skóry wrażliwej mają skłonność do alergii, pękania naczynek i pojawiania się zaczerwienień pod wpływem niskich i wysokich temperatur.

Co dalej ?

Prawidłowa  pielęgnacja  skóry  twarzy  zaczyna  się  od  określenia rodzaju naszej skóry, a to już zostało omówione.  Pamiętajmy, że stosowane przez nas kosmetyki powinny być dobrane do problematyki i niedoskonałości naszej skóry. To szczegółowa troska, która powinna łączyć zarówno działania produktów, jak i bazować na czynnościach wykonywanych względem twarzy. Pielęgnacja twarzy to przede wszystkim odpowiednia higiena czyli oczyszczanie, tonizacja, nawilżanie, peeling i maska. Ogromne znaczenie w tym procesie ma prawidłowa dieta oraz śledzenie potrzeb własnej skóry.